This is my house. It’s not big and it’s not small, but I like it. Three people live here. This is Matt.
„Hi, I’m Matt.”
This is David.
„Hello, my name is David.”
And that’s me.
„Hi, Helen. Pleased to meet you.”

So, there are three people, but there are four bedrooms. So today is interview day.

„What’s your job?”
„I’m a jazz musician.”
„Really? What do you play?”
„The drums.”

But he’s very quiet… and friendly.
„No dogs?”
„Sorry.”

„150 pounds a month? Great!”
„No, 150 pounds a week.”
„Sorry.“

Where are you from?”
„Edinburgh. But my job’s in Oxford.”
„Good.”
„This is a nice house.”
„Thanks. We’re happy here.”
„Okay.”
“OK, Anne…:
“Cigarette?
“I don’t smoke. We don’t smoke, do we?”
„No, we don’t smoke!”
„Oh.”
“Sorry…”

„This is terrible.
„Who’s next?”
„Her name’s Jane. She’s number eight. She’s the last.”

„So, Jane, tell us about yourself.”
„Tell you what?”
Anything.”
“I’m from Brighton. I’m a drama teacher. I don’t smoke. I like films, good food.”
„Good food?”
„Yeah. Italian, French, Chinese.”
„Do you cook?”
„Yes, I’m a very good cook.”
„Do you have a dog?”
„No.”
„Cat?”
„No.”
“No animals?”
„Do you play the drums?”
„No.”
„The trombone? Violin? Saxophone?”
„Nothing.”
„That’s great! Jane, it’s your room.”
„Fantastic!”
„When can you move in?”
„Next week?”
„This week?”
„Tomorrow?”
„Sure!”

„Welcome to 53 Blackwood Road!”
„Thank you! Thanks a lot.”

So now there are four of us.

To jest mój dom. Nie jest duży i nie jest mały, ale go lubię. Mieszkają tu trzy osoby. To jest Matt.
– Cześć, jestem Matt.
To jest David.
– Cześć, mam na imię David.
A to ja.
– Cześć, Helen. Miło cię poznać.

Więc są trzy osoby, ale są cztery sypialnie. Dziś jest dzień rozmów z potencjalnymi kandydatami na wspóllokatorów.
– Jaki masz zawód?
– Jestem muzykiem jazzowym.
– Naprawdę? Na czym grasz?
– Na perkusji.

Ale on jest bardzo cichy… i przyjazny.
– Psy są dozwolone?
– Przepraszam.

– 150 funtów miesięcznie? Super!
– Nie, 150 funtów tygodniowo.
– Przepraszam.

– Skąd jesteś?
– Z Edynburga. Ale moja praca jest w Oksfordzie.
– Dobrze.
– To ładny dom.
– Dzięki. Dobrze nam tu.
– Okej.

– Okej, Anne…
– Papierosa?
– Nie palę. My nie palimy, prawda?
– Nie, nie palimy!
– Och.
– Przepraszam…

– To okropne.
– Kto następny?
– Ma na imię Jane. Jest ósma. Jest ostatnia.

– Więc, Jane, powiedz nam coś o sobie.
– Co mam powiedzieć?
– Cokolwiek?
– Jestem z Brighton. Jestem nauczycielką teatralną. Nie palę. Lubię filmy, dobre jedzenie.
– Dobre jedzenie?
– Tak. Włoskie, francuskie, chińskie.
– Gotujesz?
– Tak, jestem bardzo dobrą kucharką.
– Masz psa?
– Nie.
– Kota?
– Nie.
– Żadnych zwierząt?
– Grasz na perkusji?
– Nie.
– Na puzonie? Skrzypcach? Saksofonie?
– Na niczym.
– Wspaniale! Jane, to twój pokój.
– Fantastycznie!
– Kiedy możesz się wprowadzić?
– W przyszłym tygodniu?
– W tym tygodniu?
– Jutro?
– Pewnie!

– Witamy przy Blackwood Road 53!
– Dziękuję! Dzięki wielkie.

Więc teraz jest nas czworo.